Meerwaarde van de Methode voor psychomotorische therapie

Hoe pas jij adem- en ontspanningstherapie toe in jouw werk als psychomotorisch therapeut? Dat vroegen we aan Els Anthonissen, die de Methode van Dixhoorn gebruikt in het lichaamsgerichte werk met haar cliënten. In deze blog lees je haar werkwijze.

In mijn werk als psychomotorisch therapeut (voor de cliënten van het Centrum voor Angst en Dwang, onderdeel van het Vincent van Gogh Instituut te Venray) gebruik ik voor het lichaamsgerichte werk vooral de Methode Van Dixhoorn.

7 redenen om de Methode te gebruiken

De belangrijkste redenen om de Methode in te zetten zijn voor mij:

1. De instructies zijn eenvoudig, toegankelijk en door iedereen uitvoerbaar, zowel in de sessies als thuis of elders.
2. De instructies bevatten 2 determinanten, enerzijds de aandacht (meest vluchtige structuur) anderzijds het skelet (meest harde en meest veilige structuur). Beiden zijn goed te koppelen, want de aandacht bij het skelet houden lukt gemakkelijk en geeft veiligheid.
3. De instructies zijn omschreven in precies te volgen stappen, net voldoende om verandering te laten ontstaan.
4. De instructies zijn volgens de volgende basisprocedure opgebouwd:
   • Voelen
   • Doen
   • Voelen en Vergelijken.
5. Op basis van dit laatste kan er cognitieve herstructurering plaatsvinden. Hiermee hebben we dan de dan de TRIADE van de psychomotorische therapie te pakken: Handelen – Voelen – Denken.
6. Het gaat in feite om een gesprek voeren met het eigen lichaam en alles wat gevoeld wordt is oké. Lichaamsgevoel en lichaamsbewustwording worden aangesproken.
7. Er wordt niet op verandering aangestuurd. Als therapeut laat ik dat helemaal open. Hierdoor krijgt de cliënt de ruimte om zelf de veranderingen te constateren en op zijn manier onder woorden te brengen. De cliënt ontdekt als het ware zijn eigen proces, meestal het proces dat op dat moment voor hem/haar heilzaam is, of waar de cliënt op dat moment aan toe is. Hierdoor wordt de autonomie van de cliënt versterkt.

Proces tot verandering

Het gaat om het eigen levende lijf, om het meest basale: adem, skelet en spieren. Indicaties of doelstellingen voor psychomotorische therapie worden dan ook vaak geformuleerd in deze termen. Een paar voorbeelden:

• Cliënt staat te ver van het eigen lichaam af, voelt niet genoeg wat er in het lichaam borrelt, dus meer lichaamsbewust worden.
• De spierspanning is te hoog, zoek eens naar mogelijkheden om meer te ontspannen.
• De cliënt ademt te snel en te hoog, cliënt leert gemakkelijker ademen.

In mijn behandeling stuur ik niet aan op die doelstellingen, ik laat de veranderingen open en probeer het samen met de cliënt onder woorden te brengen. De cliënt zoekt als het ware zijn eigen proces tot verandering. Dit geeft de cliënt vertrouwen, want er wordt niet iets gevraagd wat niet kan op dat moment. En voor mij als therapeut geldt dat ik beter aansluit bij de mogelijkheden van de cliënt op dat moment. Hier laat ik dus het lineair behandelen los en ga procesmatig handelen, zoals de Methode Van Dixhoorn is opgebouwd.

Zodra hierin iets ten gunste verandert, en men is zich bewust van de verandering, dan heeft dat vaak een groot effect en werkt het door:

1. Als iemand ervaart dat het ademen gemakkelijker gaat als de controle losgelaten wordt, dan kan de cliënt dit ook op andere levensgebieden ervaren.
2. Het ervaren van tijd genoeg om te ademen en het rustgevende van een adempauze ervaren, zet vaak aan tot het vaker nemen van pauze door de dag heen.

Meer weten?

Klik op de button als je meer wil weten over onze opleiding tot adem- en ontspanningstherapie. Bekijk ook de cursusdata voor 2024. Aanmelden kan op de website van het NPi.